بسیاری شنیده‌اند که رانه یا میل جنسی مردان بالاتر است، اما در عین حال گفته می‌شود لذت جنسی زنان بیشتر است. این ادعا ممکن است در نگاه اول ساده به نظر برسد، اما واقعیت پیچیده‌تر از آن است. سوال اصلی این است که آیا مردان واقعاً درایو، هوس و میل جنسی قوی تری نسبت به زنان دارند یا تفاوت‌ها به عوامل دیگری بر می گردد؟
در این مطلب از نی نی ون قصد داریم شما را با تفاوت های میل جنسی مردان و زنان آشنا کنیم و بررسی کنیم که چگونه بیولوژی، روانشناسی و عوامل محیطی بر این تمایلات تأثیر می‌گذارند. با خواندن این مطلب، می توانید دید روشن تری نسبت به رفتارها و انگیزه‌های جنسی هر دو جنس پیدا کنید.
رانهٔ جنسی زنان و مردان
کارشناسان معتقدند که مردان رانهٔ جنسی قوی‌تری دارند، درحالی‌که رانهٔ جنسی زنان انعطاف‌پذیرتر و دگرگونی‌پذیر یا سیال‌تر است. به عبارت دیگر، رانهٔ جنسی مردان نه تنها قوی‌تر از زنان است، بلکه مستقیم و سرراست نیز عمل می‌کند. در مقابل، شناخت جزئیات منبع رانهٔ جنسی زنان بسیار پیچیده‌تر است.
یک باور عمومی این است که زنان برای برانگیختگی جنسی، اهمیت بیشتری به ارتباط عاطفی می‌دهند. با این حال، به نظر می‌رسد که رانهٔ جنسی زنان به شدت تحت تأثیر عوامل اجتماعی و فرهنگی نیز قرار دارد و حساسیت فوق‌العاده‌ای به محیط و زمینه یا همان «کانتکست» دارد.
هفت الگوی رانه یا میل جنسی زنان و مردان
در ادامه، هفت الگوی رانه یا میل جنسی زنان و مردان که در یک تحقیق بررسی شده است را شرح می‌دهیم؛ اما به یاد داشته باشید که این موارد می‌تواند در افراد مختلف، از جمله خود شما، متفاوت باشد.
۱. مردان بیشتر به رابطهٔ جنسی فکر می‌کنند
بیشتر مردان بالغ زیر ۶۰ سال حداقل یک بار در روز به رابطهٔ جنسی فکر می‌کنند، در حالی که تنها حدود یک چهارم زنان این تجربه را گزارش می‌دهند. با افزایش سن، هم مردان و هم زنان کمتر به خیال‌پردازی‌های جنسی می‌پردازند، اما حتی در این شرایط هم مردان تقریباً دو برابر زنان در مورد رابطهٔ جنسی خیال‌پردازی می‌کنند. بررسی پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مردان برانگیختگی‌های جنسی خودبه‌خودی بیشتری دارند و خیال‌پردازی‌های مکرر و متنوع‌تری تجربه می‌کنند.
۲. مردان با اشتیاق بیشتری به دنبال رابطهٔ جنسی هستند
مطالعات و نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که مردان، در آغاز، میانه و حتی سال‌ها پس از شروع یک رابطه، تمایل بیشتری به رابطهٔ جنسی دارند. این الگو فقط در میان دگرجنس‌خواهان دیده نمی‌شود؛ مردان همجنس‌گرا نیز در تمام مراحل رابطه، بیشتر از زنان همجنس‌گرا به رابطهٔ جنسی تمایل دارند.
علاوه بر این، مردان معمولاً شریک‌های جنسی بیشتری در طول زندگی می‌خواهند و بیشتر به رابطهٔ جنسی بدون وابستگی یا رابطهٔ کوتاه‌مدت علاقه دارند. حتی در شرایطی که رابطهٔ جنسی ناپسند یا غیرقانونی شمرده می‌شود، احتمال جستجوی رابطهٔ جنسی در مردان بالاتر است. حدود دو سوم مردان خودارضایی می‌کنند، هرچند نیمی از آنها احساس گناه دارند؛ در مقابل، تنها حدود ۴۰ درصد زنان خودارضایی می‌کنند و دفعات آن نیز کمتر است.
۳. زنان ارگاسم را متفاوت از مردان تجربه می‌کنند
برای مردان، از زمان دخول تا انزال به طور متوسط حدود چهار دقیقه طول می‌کشد، در حالی که زنان معمولاً ۱۰ تا ۱۱ دقیقه یا حتی بیشتر طول می‌کشد تا به ارگاسم برسند — و تازه اگر به آن برسند. این تفاوت زمانی نشان می‌دهد که تجربهٔ جنسی زنان و مردان از نظر رسیدن به اوج لذت، متفاوت است.
تفاوت دیگر مربوط به دفعات رسیدن به ارگاسم در طول رابطهٔ جنسی است. حدود ۷۵ درصد مردان در یک رابطه گزارش می‌کنند که همیشه به ارگاسم می‌رسند، در حالی که این عدد برای زنان تنها ۲۶ درصد است. جالب اینجاست که مردان اغلب تصور دقیقی از تعداد دفعات ارگاسم شریک‌های جنسی‌شان ندارند و برداشت آنها با واقعیت متفاوت است. این نشان می‌دهد که تفاوت‌ها نه تنها در تجربهٔ واقعی، بلکه در درک و ادراک مردان از لذت جنسی زنان نیز وجود دارد.
۴. محرک های جنسی زنان پیچیده‌تر از مردان است
پرسش «چه چیزی زنان را تحریک می کند؟» گاهی حتی برای خود زنان هم پاسخ ساده‌ای ندارد. در یک پژوهش، محققان فیلم‌های اروتیکی را به مردان و زنان همجنس‌گرا و دگرجنس‌گرا نشان دادند و سپس میزان برانگیختگی جنسی آنها را هم از طریق پرسش و هم با دستگاه‌های اندازه‌گیری فیزیولوژیک بررسی کردند.
نتایج برای مردان قابل پیش‌بینی بود: مردان دگرجنس‌گرا بیشتر با نمایش رابطهٔ زن با مرد و زن با زن تحریک می‌شدند و داده‌های دستگاه‌ها این موضوع را تأیید کرد. مردان همجنس‌گرا نیز بیشترین تحریک را با رابطهٔ مرد با مرد گزارش کردند و دستگاه‌ها این پاسخ‌ها را تأیید نمودند. اما نتایج برای زنان غافلگیرکننده بود؛ به عنوان مثال، زنان دگرجنس‌گرا گزارش کردند که بیشتر توسط رابطهٔ زن با مرد تحریک می‌شوند، اما واکنش فیزیولوژیک آنها تقریباً به تمامی نوع روابط یکسان بود.
محققان معتقدند که مردان نسبت به اینکه با چه کسانی برانگیخته می‌شوند و عاشق چه کسانی می‌شوند، بسیار انعطاف‌ناپذیر و دقیق هستند. در مقابل، رانهٔ جنسی زنان کمتر هدایت‌شده و انعطاف‌پذیر است و به همین دلیل ممکن است نسبت به روابط همجنس‌گرایانه پذیراتر باشند. پژوهش‌های دیگر نیز نشان داد که همجنس‌گرایی در زنان حالت سیال‌تری دارد؛ تعداد بیشتری از زنان همجنس‌گرا تجربهٔ اخیر رابطهٔ جنسی با مردان را گزارش کرده‌اند و زنان بیشتر از مردان احتمال دارد خود را دوجنس‌گرا بدانند یا گرایش جنسی‌شان را به صورت انتخابی تجربه کنند.
۵. رانهٔ جنسی زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر عوامل اجتماعی و فرهنگی است
نگرش‌ها، رفتارها و تمایلات جنسی زنان بسیار بیشتر از مردان تحت تأثیر محیط و فرهنگ اطرافشان قرار می‌گیرد. تمایل زنان به انجام انواع اعمال جنسی می‌تواند با گذر زمان تغییر کند و تصمیمات آنها در مورد رابطهٔ جنسی بیشتر تحت تأثیر گروه همتایان یا دوستانشان شکل می‌گیرد. به عنوان مثال، زنان با تحصیلات بالاتر احتمال بیشتری دارند که انواع گسترده‌تری از رفتارهای جنسی مانند رابطهٔ جنسی دهانی را تجربه کنند، در حالی که تحصیلات تأثیر کمتری در مردان دارد. همچنین، زنان بیشتر از مردان ممکن است بین نظرات و ارزش‌های ابراز شده دربارهٔ فعالیت‌های جنسی و رفتار واقعی خود ناسازگاری داشته باشند.
اما چرا رانهٔ جنسی زنان به ظاهر آسیب‌پذیرتر و در مقابل تأثیرات بیرونی حساس‌تر است؟ برخی محققان این امر را ناشی از قدرت بیشتر مردان در جامعه و تفاوت انتظارات جنسی میان زنان و مردان می‌دانند. از دیدگاه تکاملی، مردان انگیزه بالاتری برای برقراری رابطهٔ جنسی دارند تا ژن‌های خود را منتقل کنند، در حالی که زنان ممکن است به‌طور غریزی شرکای خود را با دقت انتخاب کنند، زیرا احتمال بارداری و مسئولیت مراقبت از کودک بر عهدهٔ آن‌هاست. به همین دلیل، زنان اهمیت بیشتری به کیفیت رابطه می‌دهند و به دنبال شریکی هستند که در کنارشان بماند و از آنها و کودک حمایت کند، و اغلب مردانی را ترجیح می‌دهند که منابع مالی و توانایی حمایت از خانواده را داشته باشند.
۶. زنان مسیر کمتر مستقیمی را برای کسب رضایت جنسی انتخاب می کنند
زنان و مردان برای رسیدن به رانهٔ جنسی مسیرهای متفاوتی را طی می‌کنند. روانشناسان معتقدند که رانهٔ جنسی زنان بیشتر از طریق شنیدن و تجربهٔ ذهنی شکل می‌گیرد تا محرک‌های فیزیکی ساده. برای زنان، نیاز به یک طرح یا داستان پیش‌زمینه وجود دارد و همین دلیل وجود رمان‌های عاشقانه است. آنها بیشتر بر انتظار و پیش‌بینی تمرکز دارند و اشتیاق و هیجان ذهنی، سوخت اصلی رانهٔ جنسی آن‌هاست.
در مقابل، رانهٔ جنسی مردان بیشتر متنی و سرراست است؛ یعنی بسته به موقعیت و شرایط مشخصی فعال می‌شود، در حالی که رانهٔ جنسی زنان ذهنی و درونی است و با احساسات و عواطف پیچیده درهم تنیده است. مردان برای رسیدن به برانگیختگی نیاز کمتری به تخیل و پیش‌زمینه دارند و رابطهٔ جنسی برایشان ساده‌تر و مستقیم‌تر است.
این تفاوت بدان معنا نیست که مردان به دنبال صمیمیت، عشق و ارتباط عاطفی نیستند؛ بلکه آنها نقش رابطهٔ جنسی را متفاوت می‌بینند. زنان معمولاً ابتدا به گفتگو و نزدیکی عاطفی نیاز دارند و سپس رابطهٔ جنسی برقرار می‌کنند، اما برای مردان، خود رابطهٔ جنسی خود نوعی کانکشن و بیان صمیمیت است. رابطهٔ جنسی، زبان مردان برای ابراز سویهٔ لطیف، مهربان و آسیب‌پذیر وجودشان است و به آنها امکان می‌دهد صمیمیت خود را نشان دهند.
۷. رانهٔ جنسی زنان نسبت به داروها کمتر واکنش نشان می دهد
با توجه به اینکه رانهٔ جنسی مردان مستقیم‌تر با زیست‌شناسی و هورمون‌ها گره خورده است، طبیعی است که کاهش میل جنسی در مردان راحت‌تر با دارو درمان شود. مردان نه تنها برای اختلال نعوظ، بلکه برای افزایش رانهٔ جنسی نیز دارو را با رغبت پذیرفته‌اند. اما در مورد زنان، تلاش‌ها برای یافتن دارویی که میل جنسی را به شکل مؤثر افزایش دهد، نتایج کمتری داشته است.
هورمون تستوسترون در هر دو جنس با رانهٔ جنسی ارتباط دارد، اما تأثیر آن در مردان بسیار سریع‌تر و قوی‌تر است. در حالی که درمان‌های هورمونی می‌توانند در زنان مؤثر باشند، به اندازهٔ مردان نتیجه‌بخش نیستند. به همین دلیل، پزشکان توصیه می‌کنند که دارو آخرین گزینه باشد و نه نخستین راه‌حل، زیرا رانهٔ جنسی زنان تحت تأثیر عوامل پیچیده‌تر و متعدد اجتماعی، روانشناختی و محیطی است.
