به طور کلی، مصرف ایبوپروفن در دوران بارداری، به ویژه در سه ماهه سوم، توصیه نمی شود.
مطالعات متعددی درباره اثرات ایبوپروفن و سایر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند آسپرین و ناپروکسن در دوران بارداری انجام شده و نتایج نشان داده‌اند که مصرف این داروها در سه ماهه پایانی می تواند برای جنین خطرناک باشد. به عنوان نمونه، تحقیقات نشان داده اند که ایبوپروفن ممکن است باعث بسته شدن زودهنگام یک مجرای حیاتی در قلب جنین شود.
همچنین ارتباطی بین مصرف این داروها در هفته های پایانی بارداری و کاهش مایع آمنیوتیک، فشار خون ریوی در نوزاد و اختلال در روند طبیعی زایمان مشاهده شده است. حتی ممکن است مصرف آن ها در روزهای نزدیک به زایمان، احتمال خونریزی در مادر را افزایش دهد. از طرفی برخی مطالعات حاکی از آن است که استفاده از ایبوپروفن در اوایل بارداری، می تواند احتمال سقط جنین را بالا ببرد.
اگر در دوران بارداری به دارویی برای تسکین درد نیاز دارید، استامینوفن معمولاً گزینه‌ای ایمن تر محسوب می شود، چرا که سوابق مصرف آن در بارداری بیشتر بوده و عوارض کمتری گزارش شده است. در صورتی که به دلایلی نمی توانید از استامینوفن استفاده کنید، حتماً با پزشک مشورت کنید تا در مورد مزایا و خطرات احتمالی مصرف ایبوپروفن تصمیم‌گیری کند.
برای کاهش درد های خفیف تا متوسط در دوران بارداری، می توانید از روش های غیر دارویی زیر نیز کمک بگیرید:
- حمام با آب گرم بگیرید (نه داغ)، که می تواند گرفتگی‌ها و درد عضلانی را کاهش دهد.
- کمپرس یخ روی ناحیه دردناک قرار دهید؛ فقط حتماً یخ را درون حوله یا پارچه بپیچید و بیش از ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در هر نوبت استفاده نکنید.
- برای درد عضلات، استفاده از پد گرم‌کننده مفید است؛ ولی آن را روی شکم نگذارید و حرارتش بالا نباشد.
- فعالیت بدنی ملایم مانند کشش و ورزش های سبک باعث ترشح اندورفین شده و به کنترل درد کمک می کند.
- ماساژ توسط فرد متخصص در مراقبت های دوران بارداری، می تواند گرفتگی ها و تنش های عضلانی را کاهش دهد.
- تمرین های ذهنی مثل مدیتیشن، تن آرامی یا تصویرسازی ذهنی هدایت شده نیز می‌توانند روش هایی مؤثر برای کنار آمدن با درد باشند.
- استراحت کافی و خواب منظم نیز به بدن کمک می کند تا بهتر با درد مقابله کند و سریع تر بهبود یابد.
