شاید برات عجیب باشه، ولی بعضی از خانم ها ممکنه به مایع منی یا همون اسپرم حساسیت داشته باشن! البته نگران نباش، چون این مشکل خیلی خیلی نادره و اسم علمی اش هم «حساسیت به پلاسمای منی انسان» هست.
برخلاف چیزی که بعضی ها فکر می کنن، آلرژی به اسپرم فقط به یک نفر خاص محدود نمیشه. یعنی اگه کسی به منی همسرش حساسیت نشون بده، احتمال زیاد با مایع منی بقیه مردها هم همین واکنش رو نشون میده. پس موضوع، فقط یه واکنش بدن به یه ترکیب خاص توی منی هست، نه یه موضوع احساسی یا روانی!
چه علائمی ممکنه داشته باشیم؟
حالا سوال اصلی: از کجا بفهمیم این آلرژی رو داریم؟ علائمش معمولاً خیلی سریع ظاهر می شن، یعنی از چند دقیقه تا نهایتاً یه ساعت بعد از رابطه جنسی. نشونه های معمولش ایناست:
- خارش یا سوزش در ناحیه واژن یا اطرافش
- قرمزی و تورم
- احساس سوزش یا درد
- کهیر روی پوست
- گاهی حتی سرگیجه یا مشکل در تنفس (البته این مورد خیلی نادره)
البته مهمه بدونی که خیلی وقتا این علائم می تونه به دلایل دیگه ای هم باشه. مثلاً:
- عفونت های واژنی
- حساسیت به ژل های روان کننده، کاندوم های خاص، یا صابون ها
- بیماری های مقاربتی
پس صرف دیدن این علائم، نباید سریع نتیجه گرفت که آلرژی به اسپرم داریم.
باید چی کار کنیم؟
اولین و مهم‌ترین کار اینه که بری پیش پزشک. یه متخصص زنان یا آلرژی می تونه دقیق بررسی کنه که دلیل واقعی این علائم چیه. اگه واقعاً آلرژی به اسپرم تشخیص داده بشه، راه های مختلفی هست برای کنترلش:
- استفاده از کاندوم موقع رابطه، که از تماس مستقیم با منی جلوگیری می کنه.
- مصرف دارو های ضد آلرژی مثل آنتی هیستامین ها قبل از رابطه.
- در بعضی موارد خاص، پزشک ممکنه فرایند حساسیت زدایی رو پیشنهاد بده. یعنی با دوزهای خیلی کم از منی، بدن رو به مرور عادت بدن بهش و واکنش پذیری رو کم کنه.
اگه بخوام باردار شم چی؟
خبر خوب اینه که این آلرژی باعث ناباروری نمی شه، ولی خب، می تونه روند بارداری رو سخت کنه چون رابطه جنسی ممکنه با درد یا ناراحتی همراه باشه. اگه شرایطت خیلی خاصه، پزشک ممکنه پیشنهاد کنه از روش های کمک باروری مثل لقاح مصنوعی (IUI) استفاده کنی که طی اون اسپرم بدون تماس مستقیم وارد رحم میشه.
در کل، اگه شک داری به این موضوع، بی دلیل نگران نباش و حتماً مشورت با پزشک رو در اولویت بذار. خیلی از حساسیت ها یا مشکلات مشابه، درمان پذیرن یا حداقل قابل کنترل هستن 😊
